fun @ Helsinki airport
Zeven uur wachten in een luchthaven, dan begin je je al eens te vervelen. Of toch niet.
Seven hours of waiting in an airport, that could get boring after a while. Or maybe not.
In de vorige post las je over de heenreis naar Joensuu. Daar had ik het soms over 'we', 'wij' en 'ons'. Dat komt niet omdat ik er een dubbele persoonlijkheid op nahoud, maar omdat ik met twee andere (niet-imaginaire) studenten Joensuu onveilig zal maken. Ik stel ze met veel plezier aan jullie voor aan de hand van het youtubefilmpje in de bijgevoegde link (credits to Klaartje). Buiten het feit dat het filmpje nooit het grote scherm zal halen, kan je mezelf herkennen (vuile snor, zwart T-shirt met opschrift ‘Ist nog verre?’ en groene trui), evenals Toby (kleurrijke muts, sexy bril, grijze jas) en Klaartje (het meisje).
https://www.youtube.com/watch?v=TdVjx8xmlEE
In the previous post, you could read about the journey to Joensuu. In the post, I talked about ‘we’ and ‘us'. Don’t get me wrong, I don’t have a double personality, but I do have two (non-imaginary) companions with whom I will be studying together at the University of Eastern Finland. With big pleasure, I present them to you using a youtube video (credits to Klaartje). It doesn’t have to be mentioned that it will never reach the big screen, but you’ll be able to recognise me (filthy moustache, black T-shirt and green sweater), Toby (colourful hood, sexy glasses, grey vest) and Klaartje (the girl).
Komentarze