skiën in een zomerbroek - skiing in summer pants

In mijn vorige post had ik het aangekondigd: vorig weekend ging ik naar Koli. Twee dagen voor vertrek werd me toevallig gevraagd of ik meewou en uiteraard ben ik op het voorstel ingegaan. Samen met vijftien medestudenten een weekendje de toerist uithangen, er zijn minder aangename dingen in het leven.

Het gezelschap doet denken aan een slechte en langdradige mop: er waren eens zeven Fransen, twee Duitsers,  drie Nederlanders, een Italiaan, een Canadees en een Belg… In plaats daarvan kan ik het eerder omschrijven als een geslaagde trip. Allereerst reden we met gehuurde auto’s naar Koli. We namen uiteraard de laagste prijsklasse, wat in Finland gelijk staat aan twee ruime, nieuwe volkswagens en een audi. Van een levensstandaard gesproken.

Berg op en af, bos in en uit, bocht links en rechts: alles behalve rechte wegen in Finland. Het eerste halfuur zaten de passagiers nog allemaal in de bossen te turen op zoek naar leven en genieten we van het landschap, vanaf dan is het de radio die de volle aandacht kreeg. Onze auto kreeg alvast de imaginaire prijs van beste achterbankdansers- en zanger(es)s(en). Het hoogtepunt van de heenreis (op de bergtoppen na) was echter niet de autokaraoke: we reden een paar kilometer over een bevroren meer! Dat kon ik wel smaken: hoe meer, hoe beter.

De twee dagen in Koli hebben we als volgt ingedeeld: zaterdag de skipistes, zondag het natuurgebied. Nu, Koli is niet bepaald te vergelijken met de Alpen qua grootte: met 6 pistes moesten we het zien te redden, alle zes door elkaar heenlopend en op dezelfde bergflank, verbonden met twee liften. Maar we amuseerden ons wel degelijk! Een zwarte piste wist me echter wel koud te pakken: grip verliezen op een (letterlijk) zwart plekje op de zwarte piste betekende voor mij een halfuurtje plezier en vertier:  naar boven klauteren op de helling om mijn skilatten terug te nemen, wegglijden, opnieuw de helling opklauteren, skilatten vastnemen en klaarleggen, klaarstaan om in te klikken, opnieuw wegglijden, opnieuw naar boven klauteren naar de klaargelegde latten en ten slotte met skilatten onder de arm gewoon de zwarte piste afglijden op mijn zomerbroek. Opwarmen met een warme chocomelk beneden was de laatste stap.

Na een dagje skiën overnachtten we in een lokale hostel. We konden er koken, slapen en… jazeker, zweten in de sauna! De dunne muren zorgden ervoor dat heel wat extra mensen van onze (soms niet zo nuchtere) verhalen konden meegenieten. Of ze dat ook effectief konden appreciëren, laat ik in het midden.

De laatste dag werd volledig aan wandelen besteed. Het natuurgebied kent een aantal mooie paden waarop je tot aan je enkels wegzakt, in plaats van tot aan je knieën. Zonder bergschoenen zorgde ik er ook voor dat mijn voeten zeker niet konden oververhitten. In het natuurgebied kon je een zeer mooi geluid horen als je stil was: het geluid van krakend ijs door het bewegen van de bomen met de wind. Heel uniek, al kan ik me voorstellen dat het geluid het ’s nachts alleen wandelen door het bos niet bepaald gezelliger maakt. Qua dieren was de wandeling geen hoogvlieger: matkoppen, koolmezen, pimpelmezen, bonte kraaien werden gezien, maar echte kleppers kan ik je nog niet melden.

Volgende keer vertel ik je over de buitenschoolse activiteiten die ik tijdens een normale week doe.

-

I’ve announced it in my last post: last weekend, I went to Koli. Two days before the weekend, I was coincidentally asked to join to go, and of course I said ‘yes’. Acting like a tourist for a weekend, together with fifteen fellow students: there are less enjoyable things in life.

The company could sound like a bad and long joke: seven French, two Germans, three Dutch, an Italian, a Canadian and a Belgian… Instead of that, it’d be more suitable to remember it as a successful trip. First of all, we rented cars to get to Koli. We took the cheapest deal of course. In Finland, that means two spacious and new Volkswagens and an audi. Talking about living standards.

Up and down hills, in and out of forests, curves left and right: everything except straight roads in Finland. The first half hour, the passengers were all looking in the forests searching for life and enjoying the landscape, but after that, the radio got our full attention. Our car got the imaginary price of best back vocals and dancers. The highlight of the journey however was not the car karaoke, but driving on a frozen lake! I really laked that!

We divided the weekend to Koli as following: Saturday skiing, Sunday exploring the nature reserve. Now, you can’t really compare Koli with the Alps in a matter of size: with just 6 slopes overlapping each other on the same hillside and connected with two elevators, it’s not really the same experience. But we enjoyed ourselves! A black slope however was able to take some warmth out of me: losing grip on a (literally) black spot of a black slope meant half an hour of fun an games for me: climbing back uphill to collect my skis, slide away, again climb uphill, collect the skis, put them into a stable position to click back into them, loose grip again, slide away, climb back up and finally grab the skis and slide down the slope on my summer pants. Heating back up with a warm chocolate milk was the next step.

After a day of skiing, we spent the night in a local hostel. Here, we could cook, sleep and... oh yes, sweat in the sauna! The thin walls made sure that a few extra people could enjoy our (sometimes not so sober) stories. If they could actually appreciate that, I’ll leave for you to judge.

The last day was all about hiking. The nature park had some wonderful paths on which you could sink until your ankles instead of your knees. Without any hiking boots, I made sure my feet wouldn’t get the chance to overheat for sure. In the reserve you could hear a cool sound when you were really quiet: the sound of cracking ice because of the movement of trees because of the wind. Unique, but I can imagine the sound not being so cosy when you’re walking through the forest alone at night. Qua animals the hike wasn’t so memorable: willow tits, big tits, blue tits, hooded crows were seen, but no really amazing species are to be mentioned.

Next time, I’ll tell you about the activities outside school I participate in during a normal week.

(uitzicht vanop Koli, view on top of Koli - foto van Jolijn Miedema)