eerste week als inwoner van Joensuu - first week as a resident of Joensuu

Hoe langer ik in Joensuu ben, hoe vrolijker ik word. Niet (alleen) omdat ik steeds meer mensen ken en toffe dingen doe, maar ook omdat de dagen gelukkig meer en meer zonlicht bevatten. Zo bevatte de eerste dag in Joensuu iets meer dan zeven uur zonlicht, maar daar was in de praktijk weinig van te zien door de dikke sneeuwwolken die boven de stad hingen. Mijn idee over sneeuw is dus eerder helemaal omgekeerd nu: hoe langer ik in Joensuu ben, hoe minder tof ik sneeuw vind. Als ik dan ’s avonds thuiskom na een dagje weer en wind te trotseren, heb ik niet meer zoveel nood aan fotoreeksen en facebookposts over sneeuw uit België. Dit zonder stenen te gooien naar mensen natuurlijk. Of sneeuwballen.

Het opstaan gebeurt dan ook meestal in complete duisternis. Een ochtendwandelingetje zit er op dit moment nog niet echt in, want veel van de omgeving zou ik toch niet kunnen zien. Ik beperk mijn ochtendritueel op dit moment dan ook tot het uiterst noodzakelijke: ofwel slapen tot de zon me wekt op dagen zonder lessen (ik heb nog geen gordijnen), ofwel aankleden, eten, poetsen en pendelen. Gewekt worden door een flatgenoot zit er op dit moment nog niet in, aangezien die nog steeds niet zijn opgedaagd. Ofwel kunnen ze zich heel goed verstoppen. Al had ik wel graag sociaal contact gehad in mijn gedeelde flat, gelukkig kom ik met genoeg andere mensen overeen uit de rest van het studentenblok. Duitsers, Grieken, Finnen, Spanjaarden, Italianen, Nederlanders, Fransen…: alles vind je hier in Karjamäentie 4, behalve een tweede Belg. Maar mij hoor je niet klagen!

Terug naar de dagelijkse routine: Na me te isoleren met een winterjas neem ik de bus naar het stadscentrum, ongeveer 10 minuten pendelen. Aan de bushalte zie je altijd wel iemand van de andere uitwisselingsstudenten, dus de bus nemen op zich is al een geweldige manier om nieuwe mensen te leren kennen. Staat er een Fin aan de bushalte, dan merk je heel snel dat je beter een einde maakt aan je conversatieavances. Finnen zijn dan ook erg gesteld op hun clichés. Tijdens het oriëntatieprogramma in de universiteit werden we twee uur lang uitgelegd hoe een Fin zich gedraagt. Kort door de bocht: De enige momenten waarop je ze kan betrappen op open communicatie is in dronken toestand of in de sauna, beide kan ik trouwens al bevestigen. Een andere goede conversatiestarter is vragen aan een Fin wat er zo erg is aan Zweden. Dat laatste moet ik nog uitproberen, ik hou je op de hoogte.

Joensuu is trouwens dé studentenstad van Finland. Het huisvest drie universiteiten, waarvan de University of Eastern Finland (UEF) de grootste is, met een tiental gebouwen dicht bij elkaar. Als je de stad Joensuu zou vergelijken met een Belgische stad, komt Oostende zeer dicht in de buurt. Waarom?

1. Oostende is een kuststad, Joensuu ligt bij een zeer groot meer.
2. Het inwonersaantal is van beide tussen de 70’000 en 80’000 (2004).
3. Beiden hebben een eigen treinstation, hoewel Joensuu geen eindhalte is.
4. Het stratenplan van de stadskern bevat voornamelijk parallelle straten en dwarsstraten.
5. De bevolking vindt dat de toeristen te veel zagen over hoe koud het wel niet is.
6. Het percentage studenten in Joensuu tijdens het schooljaar is te vergelijken met het percentage toeristen in Oostende tijdens de zomervakantie.
7. De populaire ‘plaatsen voor nachtelijke ontspanning’ zijn tot twee straten te herleiden.

Op dat laatste puntje verdergaand: voor de prijs-kwaliteitverhouding qua dranken (zowel alcoholisch als non-alcoholisch) moet je niet in de bars van Joensuu zijn. De standaardprijs voor een beker gerstenat ligt hier rond €5,50. Ook non-alcoholische dranken mag je aan die prijs verwachten. Daarom drink ik natuurlijk enkel water, wat me nog steeds €0,50 kost per glas. Verder afgestemd op het nachtleven hier huur ik een fiets met hangslot, waarvan ook een tweede hangslot rond de bagagedrager is bevestigd. Toen ik de verhuurder vroeg naar de sleutel van dit tweede hangslot, kreeg ik als antwoord ‘dat die toch niet in de weg hangt’. Aangezien de laatste bus uit het centrum vertrekt rond 23.00u en de eerste bus pas om 6.00u, ben ik toch maar ingegaan op het aanbod. Zeker ook omdat elke nachtclub hier door de overheid verplicht is om om 4.00u stipt de deuren te sluiten.

Bij de volgende blogpost hoop ik je te kunnen trakteren op mijn eerste Finse trailcambeelden!

-

The longer I am in Joensuu, the more happy I get. That’s not (only) because I get to know more and more people and do all kinds of fun things, it also has something to do with the growing amount of sunlight. My first day in Joensuu for instance gave me about more than seven hours of theoretical daylight, but in practice I didn’t really get to see a lot of that because of the thick snow clouds above the city. As you can probably imagine, my ideas about snow made the reversed evolution: The longer I am in Joensuu, the less I like snow. When I come home after facing a day full of braving wind and weather, I really don’t feel the need any longer to see photo albums and facebook posts about snow in Belgium. I’m not blaming anybody with this by the way.

Waking up mostly occurs in complete darkness. A morning walk is not one of the options at the moment, because you wouldn’t see a thing of your surroundings. I limit my morning ritual to the absolute necessary things: either sleep until the sun awakens me (I don’t have any curtains yet), or dress up, eat, clean and commute. Being awakened by a flat mate is very unlikely, since I still don’t have any. Or they can hide themselves pretty well. Although I’d really like to have social intercourse in my shared flat, luckily I get along with plenty of others from the dormitory. Germans, Fins, Spaniards, Greeks, Italians, Dutch, French...: you can find everything at Karjamäentie 4, except a second Belgian. But you want hear me cry about that!

Back to the daily routine: After isolating myself with a winter jacket, I take the bus to the city centre, that’s about 10 minutes of commuting. At the bus stop you’ll always see someone of the other exchange students, so taking the bus as it is, is an excellent way of getting to know new people. If there’s a Fin however, you’ll find out rather quick you’d better stop trying to communicate. Fins really stick to their clichés. During the orientation program at the university we got a lecture of two hours just about how Fins act in society. Basically: The only moments detect open communication from a Fin is either when he’s drunk or in a sauna, I can confirm both as true. Another great conversation starter is asking a Fin why Sweden is so horrible. The latter is yet to be confirmed, so I’ll keep you updated.

Joensuu is by the way the student city of Finland. It hosts three universities, one of those being the University of Eastern Finland (UEF). This one is the biggest, and consists of around ten buildings close to each other. If you’d liked to compare Joensuu with a Belgian city, I’d say Ostend is pretty close. Why you ask?

1. Ostend is a coastal city, Joensuu is next to a big lake.
2. The amount of inhabitants of both is between 70’000 and 80’000 (2004).
3. Both have their own railway station, however Joensuu isn’t a final stop.
4. The street map of the city centre consists of parallel streets with cross streets.
5. The inhabitants think the tourists whine to much about the cold.
6. The percentage of students in Joensuu during the school semesters is comparable with the percentage of tourists during summer vacation.
7. The most popular ‘places for nightly entertainment’ are to be reduced to two streets.

To continue with that last point: If you’re looking for a good value of money in terms of drinks (either alcoholic or non-alcoholic) you should be looking in the bars of Joensuu. The standard price for a cup of beer is about €5,50. Also non-alcoholic drinks are to be found in the same range of price. That is why I only drink water, which is still €0,50 per cup. The nightlife made me decide to rent a bike with a padlock, moreover: my bike consists two padlocks. When I asked the owner for the key of the second one, he replied that “it’s not really in the way, now is it?”. Since the last bus from the centre departs around 23.00u and the first departs around 6.00u, I thought it was an offer I could not refuse. Also because Finnish clubs have to close up by law at 4.00u sharp.

My next blogpost will hopefully contain my first Finnish trailcam images!